oblicze I
twarz
Słońce ostatnich kresów nieba dochodziło, [...] Całe zaczerwienione, jak zdrowe oblicze Gospodarza (I) Ona z rumieńcem dziewiczym, Ale z rozweselonym słuchała obliczem (III). Ten na głazie, ta w trawie, grupa malownicza! Głowy charakterowe! Z kontrastem oblicza (III). On już pierwej przez okno ujrzał Tadeusza, Który leciał gościńcem w cwał, bez kapelusza, Z głową schyloną, bladem, posępnem obliczem (IV) Wojski z obliczem nabrzmiałem, promiennem, Z oczyma wzniesionemi, stał jakby natchniony (IV)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ciało i jego części